W trakcie wykonywania pracy pracownik wchodzi w posiadanie rozlicznych informacji i materiałów, których ujawnienie osobom trzecim, zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz firmy, może zagrozić interesom pracodawcy. Skąd jednak pracownik ma wiedzieć, które z tych informacji czy materiałów stanowią tajemnicę pracodawcy? Przyjmuje się, że informacją stanowiącą tajemnicę pracodawcy jest taka informacja, która przez pracodawcę nie została podana do wiadomości publicznej. Jeśli zatem pracownik dowiaduje się o czymś podczas narady roboczej, w której uczestniczy wiele osób, to ma prawo być przekonany, że wiedza ta nie jest wiedzą zastrzeżoną i może się nią dzielić z innymi. W konsekwencji w sposób nieświadomy pracownik może dopuścić się ujawnienia informacji, które w przekonaniu pracodawcy mają charakter poufny i nie powinny trafić do innych osób niż uczestniczące w tejże naradzie. Czy pracownik poniesie odpowiedzialność za ujawnienie informacji stanowiących tajemnicę pracodawcy? Nie. Dlaczego? Bo pracodawca nie określił co jest objęte tajemnicą. Aby uniknąć tego typu przykrych w skutkach nieporozumień nie należy liczyć na intuicję i rozsądek pracownika, lecz sporządzić wykaz informacji objętych tajemnicą i zawrzeć z pracownikiem umowę o zachowaniu poufności tych informacji. W standardowych umowach zastrzega się jako poufne całe kategorie spraw czy informacji przez co są one trudne do wyegzekwowania, bo w praktyce wszystko znaczy tyle co nic.

Proponowana przez nas umowa niestandardowa opiera się na wielu podstawach prawnych, precyzyjnie określa jakie informacje i materiały zastrzeżone są jako poufne gwarantując łatwe jej egzekwowanie, oraz konsekwencje finansowe umyślnego jak i nieumyślnego ich ujawnienia. Umowa wiąże pracownika w okresie zatrudnienia oraz po jego ustaniu przez okres w umowie oznaczony. Umowa nie zawiera tzw. kar blankietowych, co gwarantuje dokonywanie skutecznych potrąceń z wynagrodzenia pracownika.